Ekstrawertyk - kim jest ten typ osobowości?

2022-03-02 14:27
ekstrawertyk
Autor: Getty Images

Ekstrawertyk - kim jest? To typ osobowości, który zyskuje energię przebywając wśród innych ludzi. Traci ją, gdy spędza czas w samotności. Ekstrawertyk jest pełen optymizmu, a jego życie ma szybkie tempo i przesycone jest realizacją pasji. Ekstrawertyzm przejawia się w kierowaniu uwagi na innych - na otaczający świat. Ekstrawertyk stanowi więc przeciwieństwo skierowanego ku sobie introwertyka. Przeczytaj, kim jest ekstrawertyk!

Spis treści

  1. Ekstrawertyk: skąd pochodzi to słowo?
  2. Ekstrawertyk: kim jest?
  3. Ekstrawertyk: czy warto nim być?
  4. Ekstrawertyk: jaki zawód powinien wybrać?

Ekstrawertyk: skąd pochodzi to słowo?

Termin "ekstrawertyk" jako określenie typu osobowości wprowadzony został do psychologii przez Carla Gustava Junga w pracy, pt. "Typy psychologiczne" z 1921 roku. Później w swoich badaniach analizował ten typ angielski psycholog Hans Jürgen Eysenck, uznając go za składową bardzo wielu cech - głównie synonimów otwartości ludzkiej.

Następnie w modelu wielkiej piątki ekstrawersja została zdefiniowana przez Costa i McCrae, jako wymiar przede wszystkim ilości i jakości relacji tworzonych z ludźmi. R. Depue i P. Collins badali to pojęcie, dochodząc do wniosku, że ekstrawersja uwidacznia się u osób z większą wrażliwością na perspektywę otrzymania nagrody za swoje zachowanie/pracę.

Czytaj też: Introwertyk, ekstrawertyk czy ambiwertyk - test osobowości

Ekstrawertyk: kim jest?

Objawiający się u człowieka ekstrawertyzm to składowa wielu różnych cech. Wszystkie jednak dotyczą ponadprzeciętnej aktywności - zarówno w życiu osobistym, jak i w kontaktach zawodowych. Ekstrawertycy zazwyczaj:

  • wypowiadają się szybko i głośno, często gubiąc główny wątek wypowiedzi;
  • cechują się dobrą krótkotrwałą pamięcią;
  • na podstawowym etapie nauczania osiągają wyższe wyniki od innych (pozostałych typów osobowości);
  • wydajność ich pracy wzrasta, jeśli czują się doceniani;
  • są pewni siebie i zdecydowani;
  • utrzymują kontakt wzrokowy podczas rozmowy;
  • działają impulsywnie, często myślą dopiero po zrobieniu lub powiedzeniu czegoś;
  • energię czerpią z możliwości pracy z ludźmi oraz z szybkiego i aktywnego tempa życia;
  • nie zawsze są w stanie kontrolować swoje zachowanie, tj. w sytuacjach nagłych, nerwowych mogą wpaść w histerię;
  • wykazują się energią, która przekładana jest na aktywność fizyczną oraz tzw. aktywny wypoczynek;
  • czasem odczuwają zmęczenie w związku z natłokiem spraw i zbyt intensywnym trybem życia;
  • często są przywódcami w grupie;
  • szybko zyskują znajomych wśród obcych ludzi;
  • czują dyskomfort, gdy czas ich odpoczynku nieprzewidywalnie się wydłuża.

Ekstrawertyk: czy warto nim być?

Ekstrawertycy mają wiele zalet, które przede wszystkim dostrzegane są przez ludzi z ich otoczenia. Ich przykłady to m. in. żywiołowość i towarzyskość oraz aktywność w poszukiwaniu doznań.

Ekstrawertycy nie są jednak, jak każdy, ludźmi pozbawionymi wad. Przede wszystkim mają oni problem ze słuchaniem. O ile lubią dużo mówić i bez trudności uzewnętrzniają się przed innymi ludźmi, w sytuacji kiedy muszą kogoś wysłuchać rodzi się problem.

Bywa też, że występują u nich niespodziewane, lecz sporadyczne stany smutku i przemęczenia, wynikające z natłoku spraw, do których załatwienia uprzednio się zobowiązali. Znacznie częściej kryzys wieku średniego dopada właśnie mężczyzn-ekstrawertyków aniżeli introwertyków, ponieważ przez specyficzny charakter dużo od siebie wymagają, a organizm nie zawsze jest w stanie sprostać tym oczekiwaniom.

Ekstrawertycy bywają także bardzo nieprzewidywalni w sytuacjach stresujących. Pod wpływem emocji podejmują błędne decyzje i działania, których później żałują. Przez notoryczne poszukiwanie nowych doznań w życiu często krzywdzą ludzi z którymi tworzą związki, np. dopuszczając się zdrad.

Czytaj też: Kim jest ambiwertyk?

Ekstrawertyk: jaki zawód powinien wybrać?

Praca to miejsce (zaraz po domu), w którym człowiek spędza najwięcej czasu. Podstawą czerpania z niej satysfakcji jest odpowiedni dobór stanowiska do poziomu kwalifikacji oraz cech osobowości.

Często pomimo zdobycia wykształcenia w określonym kierunku oraz chęci wykonywania określonego zawodu, w konfrontacji z rzeczywistością okazuje się, że pewien rodzaj pracy nie przynosi satysfakcji, lecz przygnębia i wywołuje frustrację.

Przed wyborem ścieżki zawodowej warto sprawdzić, jakie zawody polecane są, np. gdy jest się ekstrawertykiem. Tacy ludzie powinni dobrze odnaleźć się w pracy: doradcy klienta, rzecznika prasowego, doradcy finansowego, dziennikarza, przewodnika wycieczek, coacha, pracownika HR, menadżera zespołu.

Ekstrawertyk dobrze odnajdzie się na stanowisku kierowniczym, ponieważ przez swój typ osobowości inni łatwo go dostrzegają, nie przechodzą obok niego obojętnie. Ekstrawertycy posiadają umiejętność zjednywania sobie ludzi oraz potrafią w sposób interesujący prowadzić szkolenia.

Czytaj też: Od czego zależy nasza osobowość?

Warto wiedzieć

Ekstrawertyk i introwertyk – mieszanka wybuchowa, czy przepis na udany związek?

Krąży wiele sprzecznych opinii na temat tego, czy ekstrawertycy, którzy stale poszukują wrażeń i nowych wyzwań w życiu są w stanie tworzyć udane związki z introwertykami - zasadniczo w kwestiach osobowości będących ich przeciwieństwami.

W książce pt. "Introwertyk i ekstrawertyk w sidłach miłości" Marti Olsen stwierdza, podając szereg argumentów, że jeśli w takiej parze zakochani są świadomi zarówno mocnych, jak i słabych stron partnera – może między nimi dojść do porozumienia i stworzenia szczęśliwego związku.