Oparzenia - leczenie oparzeń domowymi sposobami. Pierwsza pomoc przy oparzeniach
Jak wyleczyć oparzenia? Pierwsza pomoc przy oparzeniach lekkiego stopnia polega przede wszystkim na kilkuminutowym schładzaniu uszkodzonego miejsca pod strumieniem zimnej wody. Następnie można zastosować leczenie domowe. W przypadku oparzeń średnich i ciężkich, konieczne jest leczenie specjalistyczne. Jak wygląda pomoc w przypadku oparzeń.
Oparzenia, w zależności od stopnia uszkodzenia skóry, wymagają leczenia domowego lub szpitalnego. Należy pamiętać, że w każdym przypadku zadaniem osoby udzielającej pierwszej pomocy jest zminimalizowanie uszkodzenia tkanek i ochrona przed zakażeniem.
Spis treści
- Pierwsza pomoc przy oparzeniach
- Oparzenia lekkie - leczenie oparzeń I i II stopnia
- Oparzenia ciężkie - leczenie domowe
- Oparzenia ciężkie – leczenie szpitalne
- Oparzenia chemiczne – pierwsza pomoc
Pierwsza pomoc przy oparzeniach
Niezależnie od rodzaju oparzenia, należy jak najszybciej schłodzić oparzone miejsce, najlepiej pod zimną bieżącą wodą. Tego typu zabieg nie tylko przyniesie ulgę, lecz także obniży temperaturę tkanek i zapobiegnie ich dalszemu uszkodzeniu.
Następnie, w zależności od tego, czy są to oparzenia lekkie (I i II stopnia) czy ciężkie (III stopnia), należy rozpocząć leczenie domowe lub udać się na pogotowie, gdzie lekarz wdroży odpowiednie leczenie szpitalne.
Oparzenia lekkie - leczenie oparzeń I i II stopnia
Schładzaj oparzone miejsce do momentu ustąpienia pieczenia. Jeśli jest taka możliwość, w oparzeniach lekkich (I lub II stopnia) nieprzekraczających 10% powierzchni ciała, poparzone miejsce trzymaj pod strumieniem zimnej wody przez przynajmniej 10-15 minut (I stopień) lub 30 minut (II stopień poparzenia).
Powierzchowne oraz drobne oparzenia można również przemyć produktem do oczyszczania, przemywania ran. Preparat do oczyszczania, przemywania ran złagodzi ból, zmniejszy ryzyko infekcji oraz przyspieszy gojenie.
Następnie delikatnie osusz oparzone miejsce jałową gazą. Nałóż na oparzone miejsce czysty, suchy opatrunek (należy go zmieniać przynajmniej raz dziennie). WAŻNE! Mogą pojawić się bąble, których nie należy przekłuwać.
Proces leczenia drobnych oparzeń mogą przyśpieszyć preparaty, takie jak: żel aloesowy, miód czy maść nagietkowa.
Sprawdzone, domowe sposoby na oparzenia to napar z rumianku, nagietka, a także bzu czarnego lub gwiazdnicy pospolitej, które mają właściwości regenerujące i bakteriobójcze.
Wystarczy nasączyć wacik letnim naparem i przecierać nimi uszkodzoną skórę kilka razy dziennie.
Oparzenia lekkie goją się samoistnie w przeciągu 10 dni.
Nie należy zrywać lub przekłuwać pęcherzy, ponieważ sprzyja to zakażeniu i obnaża uszkodzone tkanki. Uniesiony płynem naskórek stanowi idealny opatrunek biologiczny.
Oparzenia ciężkie - leczenie domowe
Bezpośrednio po wypadku należy obnażyć oparzone części ciała (w razie potrzeby rozciąć ubrania i buty). Jeśli odzież przylgnęła do ciała, należy odciąć ją dookoła rany, ale nie odrywać od skóry.
Jeśli oparzenie jest rozległe i nie można założyć opatrunku, należy chorego położyć i owinąć w wyprane prześcieradło.
Przy oparzeniach ciężkich (III stopnia) oparzone miejsce należy schłodzić wodą jedynie przez kilka minut, żeby nie wprowadzić poszkodowanego w stan hipotermii (wyziębienia). Nie wolno też zanurzać poparzonej osoby w wannie z wodą ani okładać śniegiem bądź lodem.
Następnie należy poczekać na przyjazd karetki.
W przypadku każdego oparzenia przyjmuje się zasadę, że jest ono cięższe niż się wydaje. Należy pamiętać, że głębokie oparzenia często nie przyczyniają się do odczuwania bólu z powodu natychmiastowego zniszczenia zakończeń nerwowych. Dlatego po wypadku oparzenia mogą się wydawać mniej groźne. W związku z tym oprócz oparzeń zupełnie błahych, każde oparzenie powinien ocenić lekarz i zaproponować odpowiednie leczenie.
Oparzenia ciężkie – leczenie szpitalne
Leczenie szpitalne polega przede wszystkim na podawaniu środków przeciwbólowych oraz zapobieganiu wystąpienia choroby oparzeniowej w postaci wstrząsu hipowolemicznego (który jest wynikiem masywnej utraty wody i elektrolitów przez oparzone powierzchnie) i niewydolności wielonarządowej oraz zakażenia ran (poprzez antybiotykoterapię i przemywanie ran solą fizjologiczną i środkami przeciwbakteryjnymi, takimi jak roztwór azotanu srebra czy sól srebrowa sulfadiazyny) i rozwoju sepsy.
Lekarze mogą podjąć leczenie operacyjne, które polega na pokrywaniu powierzchni oparzonych odpowiednimi przeszczepami skóry. W oparzeniach obowiązuje profilaktyka przeciwtężcowa, która polega na wstrzykiwaniu zapobiegawczo surowicy przeciwtężcowej, a u osób zaszczepionych, dawki przypominającej – anatoksyny.
Oparzenia chemiczne – pierwsza pomoc
Należy natychmiast usunąć żrącą substancje chemiczną z oparzonej powierzchni skóry odpowiednią substancją.
- wapno niegaszone należy usunąć z powierzchni skóry przez ścieranie, a dopiero potem można spłukać ciało pod bieżącą wodą. Następnie pozostałe resztki substancji trzeba zobojętnić;
- skórę oparzoną kwasami należy spłukiwać płynami o charakterze zasadowym, np. 3% roztworem sody oczyszczonej, roztworem mydła lub wodą wapienną;
- w przypadku oparzenia ługami powierzchnię oparzoną należy spłukać słabymi roztworami kwasów, np.1% kwasem octowym, 1% kwasem cytrynowym lub 3% kwasem borowym.
Następstwa działania żrących substancji chemicznych będą minimalne, jeśli pierwszej pomocy udzieli się w ciągu 2 minut od momentu skażenia.
Czytaj też:
- Oparzenia: rodzaje, stopnie oparzeń i ich charakterystyka. Kiedy oparzenie zagraża życiu?
- Poparzenia od fajerwerków czy petardy. Pierwsza pomoc w poparzeniach fajerwerkami i petardami
- Domowe sposoby na oparzenia słoneczne. 11 sposobów na złagodzenie oparzeń
- Odmrożenia: PIERWSZA POMOC w odmrożeniach, objawy i leczenie odmrożeń
![Czy masz stan przedcukrzycowy? Sprawdź to [TEST]](http://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-ppVd-4KH9-GqAK_czy-masz-stan-przedcukrzycowy-320x213.jpg)
