Kryzys ćwierćwiecza dotyka osób w wieku 25 lat. Poznaj 8 symptomów
Kryzys wieku średniego to zjawisko dobrze nam znane. Coraz częściej jednak stres i niepewność - charakterystyczne dla kryzysu - dotykają młodszych osób. Mówimy wówczas o kryzysie ćwierci wieku. Co może go wywołać i jak przez niego przejść?
Spis treści
- Czym tak naprawdę jest „kryzys ćwierci wieku”?
- Kryzys ćwierćwiecza - ile może trwać?
- Co powoduje kryzys ćwierćwiecza u 25-latków?
- 8 oznak kryzysu ćwierćwiecza
- Etapy kryzysu ćwierćwiecza
Czym tak naprawdę jest „kryzys ćwierci wieku”?
Kryzys ćwierć życia to okres w życiu młodej osoby dorosłej, który zwykle ma miejsce między dwudziestym a trzydziestym rokiem życia. Według psycholog Rachel Needle są to uczucia stresu i niepewności, które często pojawiają się w momencie, gdy dociera do nich kim są i czego chcą.
„Ludzie mogą czuć się zagubieni, uwięzieni – osobiście i/lub zawodowo – i pozbawieni inspiracji podczas kryzysu ćwierci wieku. Chociaż mówi się, że to jeden z najlepszych okresów w naszym życiu, to istnieje ogromna presja na ludzi w tym wieku, a sam etap życia obfituje w specyficzne dla tego okresu zmagania".
Kryzys ćwierćwiecza - ile może trwać?
To, jak długo będzie trwał kryzys jest zależne od indywidualnych cech, sytuacji życiowej oraz przyczyn. Terapeutka Tiana Leeds przyznaje, że "ten okres w życiu może trwać nawet kilka lat. Może minąć dużo czasu, zanim po raz pierwszy zdasz sobie sprawę, że coś jest nie tak".
Co powoduje kryzys ćwierćwiecza u 25-latków?
Kryzys ćwierćwiecza i jego przyczyny są zależne od danej jednostki, ale w wielu przypadkach sprowadza się do rozczarowania dorosłością. Jak wyjaśnia Leeds, gdy ktoś spędzi trochę czasu w „prawdziwym świecie”, może zacząć czuć się zagubiony, czy to w karierze, w życiu osobistym, czy w społeczności.
Wiele osób doświadcza dramatycznych wstrząsów, zmian i rozczarowań na tym etapie swojego życia, co może prowadzić do poczucia przytłoczenia, niepewności i wielu innych.
Może to być szczególnie dotkliwe, jeśli ktoś miał silne wyobrażenie o tym, kim chce być lub co chce robić pod względem kariery, po czym zdał sobie sprawę, że tak naprawdę nie było to dla niego odpowiednie.
Kolejna rzecz to porównywanie się do innych. To bardzo silny wyzwalacz kryzysów ćwierćwiecza - zwłaszcza w dobie dostępu do mediów społecznościowych. Kto z nas nie śledził postępów życiowych swoich znajomych? Kariera, ślub, założenie rodziny - informacje o tego typu wydarzeniach mogą wywołać myśli: „Dlaczego to nie mój ślub, nie moja kariera, dlaczego nie ja będę mieć dziecko? Co jest ze mną nie tak?”.
8 oznak kryzysu ćwierćwiecza
Impulsywne zachowania
Impulsywność może, ale nie musi towarzyszyć kryzysowi ćwierćwiecza. Jeśli ktoś zdaje sobie sprawę, że tak naprawdę nienawidzi pracy, o której marzył, może ją rzucić pod wpływem impulsu, nie myśląc o tym wcześniej i zdecydować się na podróż z plecakiem po Europie.
Potrzeba zmiany
Charakterystycznym znakiem kryzysu ćwierćwiecza jest silne poczucie, że coś musi się zmienić. To potrzeba zmiany, której niestety towarzyszy niewiedza, jak ta zmiana musi wyglądać, aby została spełniona.
Zmieniające się relacje
W zależności od tego, co wywołało kryzys ćwierćwiecza, czasami może to rzutować na relacje. Jeśli na przykład znalazłeś się na nowej duchowej ścieżce, możesz mieć ochotę stworzyć zupełnie nową grupę przyjaciół.
Trudności w podejmowaniu decyzji
Presja, by podjąć decyzję, może jeszcze bardziej to utrudnić. Wiele różnych opcji do wyboru i nadmierne analizowanie sytuacji może stworzyć przeszkodę w posunięciu się naprzód.
Poczucie izolacji
Przechodzenie przez kryzys ćwierćwiecza często odbywa się w odosobnieniu, zwłaszcza jeśli częściową przyczyną było porównywanie się z innymi. Takiej osobie może towarzyszyć wrażenie, że tylko ona zmaga się z problemami, a wszyscy inni mają już wszystko poukładane.
Poczucie braku kierunku
Okres, gdy jest się młodym dorosłym jest pełen zamętu, niepewności i poczucia „utknięcia”. Towarzyszy im uczucie pustki, brak motywacji i ogólnie brak kierunku w życiu - są to podstawowe symptomy kryzysu.
Depresja i lęk
W przebiegu kryzysu można także doświadczyć depresji i lęku – a to idzie w parze z poczuciem samotności i izolacji. Czasem może to wyglądać jak wypalenie zawodowe, z uwagi na brak motywacji do wykonywania pracy lub niewywiązywania się z obowiązków zawodowych jak wcześniej.
Etapy kryzysu ćwierćwiecza
Kryzys: start
Na początku możesz czuć się zablokowany, jesteś niepewny siebie, nie masz celu. Możesz czuć się uwięziony, niezależnie od tego, czy jest to związek, czy praca.
Druga faza kryzysu
Na tym etapie prawdopodobnie będziesz wszystko kwestionować, odizolujesz się od towarzystwa. Pojawią się jednak przebłyski nadziei. Będziesz miał dobre dni, w których zdasz sobie sprawę, że przez to przejdziesz i zaczniesz wyobrażać sobie, czego chcesz i jak mogłoby wyglądać twoje życie. Ta faza będzie zwykle częściowo pokrywać się z fazą trzecią.
Krok naprzód
Sprawy w końcu zaczynają się rozjaśniać, dostrzeżesz rozwiązania i wdrożysz działania. Gdy dostrzeżesz, że twoje wysiłki się opłacają, zyskasz jeszcze więcej pozytywnej motywacji.
Koniec kryzysu
Kryzys dobiega końca wraz z rozwiązaniem, które narasta stopniowo po trzeciej fazie. Na tym etapie osoba doświadczająca kryzysu gromadzi własne zasoby wewnętrzne i znajduje sposób, aby iść naprzód.
